Dirk Wachtelaer (B) Dirk Wachtelaer brengt zijn tijd door met het overschrijden van de grenzen tussen het akoestische en het elektronische geluid. Als drummer houdt hij het bij zijn oorspronkelijk instrument en ziet hij elektronica als een extensie ervan, en omgekeerd. Hij werkte in diverse contexten: solo, in gelegenheidsensembles, in vaste groepen en als producer. Hij werkte live en/of in de studio met o.m. Toshinori Kondo, Jim O'Rourke en David Toop.
Dirk Wachtelaer has been active crossing boundaries between acoustic and electronic sounds. Being a drummer he sticks to his original instrument, the acoustic drum set, and looks at the electronics as an extension of that instrument, and vice versa. He has worked in a wide variety of contexts : solo, in ad-hoc groupings, in regular playing bands and as a producer. He performed and/or recorded with Toshinori Kondo, Jim O'Rourke, David Toop and others.

AUVID Auvid werd in 1999 door Ladislav Zelezny, Ales Killian en Vaclav Ondorusek opgericht. Op de grens tussen beeld en geluid toonden zij aanvankelijk de klanktuinen van de planeet Aarde, met visualisering van de wakkere klankdroom. Vandaag concentreren de leden zich (naast andere onderwerpen, zoals de filosofie van het geluid) op de communicatie tussen kunst en toeschouwer, daarbij teruggrijpend naar de oorspronkelijke betekenis van kunst als een therapeutisch communicatiemiddel.
Auvid was founded in 1999 by Ladislav Zelezny, Ales Killian and Vaclav Ondorusek. Originally they showed the sound gardens of the planet Earth visualising the conscious sound dream, on the border between image and sound. Today the members concentrate (among other subjects like philosophy of sound) on the communication between art and spectator while trying to return the original meaning of art as a possible therapeutically means of communication.

INNERWAVES Ladislav Zelezny (CZ), Ales Killian (CZ) & Vaclav Ondorusek (CZ) Klanklandschap voor een stedelijke omgeving. Innerwaves is een interactieve installatie die verwijst naar het stedelijke landschap, voornamelijk de sonore omgeving. De installatie kan ook uitgebreid worden tot de omroepsystemen van het plaatselijke openbaar vervoer, waar het publieke en het private elkaar doorkruisen. De installatie bestaat uit een interface - een ingebeelde kaart van de omgeving van het gebouw - en een databank met geluidsopnames van de omgeving. Kunstenaars zullen verscheidene dagen in de stad doorbrengen en er interageren met de architectuur, de mensen en de natuur. Het sonore resultaat van deze interactie zal via speciale software aangewend worden om de geluidservaring van de diverse locaties te recreëren. De installatie zelf zal worden uitgebreid met een klankperformance.
Ladislav Zelezny (CZ), Ales Killian (CZ) & Vaclav Ondorusek (CZ) Sound landscape for the urban environment. Innerwaves is an interactive installation related to the urban landscape and especially to the sonic environment. The installation can also be extended to the public address system of the local public transport system, where the public sphere intersects the private. The installation consists of an interface - imaginary map of the real surroundings of the venue - and a database of recorded sounds from the surroundings of the building. Artists will spend several days in the city, interacting with the architecture, people and nature and the resulting audio recordings will be used to recreate the sonic experience by means of special software. The Installation will be extended by a sound performance.

TRACKING Stevie Wishart (Aus) & Ludo Engels (B) In Tracking maakt Stevie Wishart gebruik van de mechanische geluiden van de diaprojectors van Ludo Engels en de digitale 'glitches' die in de ruimte gegenereerd worden. Het is een spel van menselijke interacties met de klank- en geluidsmachines en de geprogrammeerde interactiviteit: de klank volgt het licht, het licht volgt de klank. Kijk en luister naar: http://www.fadetotracking.net/
In Tracking, Stevie Wishart makes use of the mechanical sounds of Ludo Engels’ slide projectors and glitchy digital sound which is generated in the space. Playing between their human interactions of the sound and vision machines which are interpretive and expressive, and the programmed interactivities, which are ... Sound tracking light. Light tracking sound. Look and listen to: http://www.fadetotracking.net/

Ludo Engels (B) Het werk van Ludo Engels varieert van muziek over audiovisuele installaties tot fotografie. Sedert begin jaren '80 is hij actief als improvisatiemuzikant, daarbij vaardigheden ontwikkelend die hij later op compositie en audiovisuele creatie zou toepassen. Hij probeert alle visuele en sonore elementen tot hun essentie te herleiden om aldus een nieuw abstract product te bekomen. Hij is medeoprichter van Experimental Intermedia, Gent.
Ludo Engels work varies from music, through audio-visual and sound installations to photography. Since the early '80's he is active as an improvising musician, developing skills that he applied later onto composing and audio-visual creation. He tries to reduce all visual and auditory elements to their essence and thus to obtain a new abstract product. He is co-founder of Experimental Intermedia, Gent.

Stevie Wishart (AUS) Stevie Wishart werkt als componiste en muzikant met viool, draailier, stem en elektronica. Haar muziek onderzoekt middeleeuwse en hedendaagse uitersten. Reizend tussen Australië en Europa put haar werk ook uit deze contrasterende landschappen en geschiedenissen (natuur/stedelijk). Historisch onderzoek en het ontwikkelen van het repertoire van haar ensemble 'Sinfonye' (11de tot 15de eeuw) hebben geleid tot het ontdekken van vrouwelijke dichtercomponisten en muziek geschreven voor de vrouwelijke stem, en resulteerde in 8 CD's met middeleeuwse liefdespoëzie en verwante instrumentale muziek. Kijk en luister naar: http://www.laudanum.net/ut/
Stevie Wishart works as a composer and performer on violin, hurdy-gurdy, voice and electronics. Wishart's music explores medieval and contemporary extremes. Moving between Australia and Europe, her work also draws on these contrasting landscapes and histories (bush/urban). Historical research and development of her ensemble Sinfonye's repertories (c1000 to 1400) have led to a discovery of female poet-composers and music written for female voices and been the inspiration for eight CDs of medieval love lyrics and related instrumental music. Look and listen to: http://www.laudanum.net/ut/

Annalisa Cattani (I) Annalisa Cattani houdt zich hoofdzakelijk bezig met vragen omtrent waarnemingspsychologie. Zij gebruikt diverse media en werkmethodes om belangrijke aspecten van de individuele perceptie van de omgeving weer te geven. Cattani beperkt zich daarbij niet tot haar eigen ervaringen maar probeert ook de ervaringen van derden weer te geven. Zo dient bv. een fictieve boekenstand om de publicatie van auteur Angiello Di Verona te adverteren. Het werk van de vermeende auteur handelt over de grootvader van de kunstenares; het is een samenvatting van een drie jaar durende briefwisseling met de kleindochter. In een ander werk simuleert een documentaire video de gezichtsbeperking van een vriend die langzamerhand blind wordt.
Annalisa Cattani's main concern are questions relating to the psychology of perception. She uses various media and methods to expose important aspects of the individual perception of the environment. Cattani doesn't limit herself to her own experiences but she also tries to represent the experiences of others. Thus a fictitious book stand advertises the publication of the author Angiello Di Verona. The work of the alleged writer is about the grandfather of the artist. It consists of the abridged correspondence with the granddaughter over a period of 3 years. In another work a documentary video simulates the limited visual perception of a friend who is slowly going blind.

Fabrizio Rivola (I) Het werk van Fabrizio Rivola bevraagt en ironiseert de ultieme bezorgdheden van de mens, zoals de hoop voor het paradijs, de eeuwige jeugd, de angst voor het einde der tijden en andere onuitspreekbare onderwerpen. Hij behandelt en kneedt deze taboes tot hij een vorm verkrijgt die ongedwongen communicatie mogelijk maakt. Zo beplakte hij een stad met affiches die de uitverkoop van het millennium aankondigden, of bedekte hij een galerijmuur met een 2 meter grote pleister die een reusachtige wonde moest bedekken.
Fabrizio Rivola's work discusses an ironies the ultimate concerns of mankind, like the hope for paradise, eternal youth, the fear of the end of all times and more inexpressible topics. Rivola treats and transfers these various taboos until he obtains a form allowing uninhibited communication. Thus he covered a city with posters announcing the clearance sale of the millennium, or covered a gallery wall with a 6 ft. band aid as if carefully covering an oversized wound.

Dario Parisini (I) Dario Parisini speelde aanvankelijk in diverse kleine punkgroepen in zijn geboortestad. Later richtte hij samen met Cristiano Santini, Daniele Albertazzi en Marco Majani de Disciplinatha op, een ensemble voor moderne en ontvlambare Italiaanse muziek, tegen zowel de 'mainstream' als de conformistische, dogmatische hedendaagse cultuur in. Hij was co-auteur met Disciplinatha op alle platen en andere activiteiten tot het ontbinden van de groep in 1997.
Dario Parisini started to play in small, short-life bands in the punk wave scene of his city. Later, Cristiano Santini, Daniele Albertazzi and Marco Majani and himself founded the Disciplinatha, band of modern and inflammatory Italian music, against the main stream as well as the complementary culture, conformist, dogmatic. He was co-author with Disciplinatha in all records and activity until the group was disbanded in 1997.

Jio Shimizu (JPN) "7 different slits" De wereld, waar wij deel van uitmaken, is een geheel van bewegingen. En hoe we die wereld fysiek, mentaal, zintuiglijk, intellectueel ervaren en interpreteren vormt de kern van diverse onderzoeken. Om het ruimtelijke aspect van deze bewegingen te onderzoeken worden met een frequentiemeter alle (vaak onhoorbare) klankveranderingen binnen een ruimte geregistreerd, deze worden uiteraard mee beïnvloed door de aanwezigheid en de bewegingen van de bezoekers. Deze gegevens worden op een tijdsas genoteerd en herleid tot patronen. Het geheel wordt nog eens beïnvloed door toevallig gegenereerde heel korte hoorbare geluiden. Het resultaat is een relativering van de leegte van de ruimte.
The world we live in is a combination of movements. How we physically, mentally, sensually, intellectually interpret these movements has been the subject of many researches. To research the spatial aspects of these movements within a room, frequency meters register all (often inaudible) sound changes, which are, among other things, influenced by the presence of visitors. These data, on a time axis result in figures. To add more unpredictability to the process every now and then randomly generated audible sound snippets are produced. The result is a reinterpretation of the concept of space as emptiness.

HONEY, BEAUTY AND TASTY Kyoko Sawanobori (JPN) Er staan en paar draaitafels opgesteld, en er drupt honing op de draaiende platen. Een vrouw likt de honing op terwijl de donkere ruimte gevuld wordt door onverwachte muziek, vervormd door de interactie tussen haar tong en de honing. Deze performance behoeft geen verdere uitleg, "HONEY, BEAUTY AND TASTY". Waaraan doet het je denken? Het hangt af van je verbeelding en misschien van je persoonlijke ervaringen.
There are a couple of record players on the table, and honey dripping on the disks revolving on the players. A woman is licking the honey, while the shady hall is filled with unexpected music distorted by the interaction between her tongue and the honey. No more explanation should be necessary for this performance, "HONEY, BEAUTY AND TASTY". What does it remind you of? It might depend on your imagination, and perhaps on your personal experiences.

ICHIHARA TALKING Taalsculptuur "Talking Ichihara" door Yukio Fujimoto en Hiroko Ichihara. De Japanse tekenschriften (Kanji, Hiragana, Katakana) hebben een sterker visueel impact dan het alfabet. Omdat het teken als pictogram, afgeleid van een bestaand object, bedoeld is om een visuele sensatie teweeg te brengen. Doordat het ook een vocale klank heeft ontstaat er een interactie tussen het object, de stem en het teken. Yukio Fujimoto is een klankkunstenaar die met ready mades werkt. Hiroko Ichihara gebruikt Japanse tekst als kunstmateriaal. Samen proberen ze een taal te ontwikkelen met geluid als object in een klanksculptuur met het gevoel van de Japanse taal. In hun samenwerking gebruiken ze twee leesmachines met 20 ponskaarten. Elke kaart is een werk van Ichihara in het Japans. Het publiek kan de kaarten door de leesmachine draaien en zo de stem van Ichihara die de tekst leest horen. Het klinkt alsof het teken en de klank en de vorm ervan een betekenis hebben. Wanneer de twee machines gecombineerd worden ontstaat een ander, conversatieachtig effect.
Japanese characters (Kanji, Hiragana, Katakana) have a stronger visual appeal than the alphabet. Because the character as a pictogram, originating from an actual object, is intended to cause a visual sensation. Having also a vocal pronunciation it is interrelating between the object, the voice and the character.Yukio Fujimoto is a sound artist using ready-made objects. Hiroko Ichihara uses Japanese text as artwork. Yukio Fujimoto and Hiroko Ichihara attempt to create Japanese language with sound as the object and produce a sound sculpture with the feel of the Japanese language. Their collaboration uses two reading devices with twenty perforated cards. Each card is Ichihara's work in Japanese text. The audience can put the card into the reading device and thus hear Ichihara's voice reading the text. It all sounds as if the character and its sound and appearance have a meaning. Combining the two devices creates a different, conversation-like effect.

Phill Niblock (USA) De muziek van Phill Niblock is dicht gelaagd, samengesteld uit in het spectrum naast mekaar liggende aangehouden tonen, gespeeld op conventionele instrumenten. Hij neemt deze microtonale intervallen op en laat ze via multitracking overlappen en opstapelen. Tijdens concerten past hij de vooraf opgenomen muziek via zijn laptop aan en laat hij live musici vermengen met de harmonische drone. Phill Niblock (geb. 1933, Indiana) is een intermediakunstenaar die gebruik maakt van muziek, film, fotografie, video en computers. Zijn werk was te zien en te horen in o.m. het Museum of Modern Art (NY); het Wadsworth Atheneum; The Kitchen; het Parijse Festival d'automne; het Paleis voor Schone Kunsten in brussel; het Institute of Contemporary Art, London; de Akademie der Kunste, Berlin; het Carpenter Center for the Visual Arts at Harvard; het World Music Institute at Merkin Hall; en op de radio in de V.S., Duitsland, Frankrijk, Nederland, Zwitserland, Oostenrijk en België. Hij ontving beurzen van de Guggenheim Foundation, het New York State Council on the Arts, het National Endowment for the Arts, het Creative Artists Public Service Program, de City University of New York Research Foundation ed de Foundation for the Contemporary Performance Arts. Hij is directeur van de Experimental Intermedia Foundation in New York en stichter van Experimental Intermedia, Gent.
Phill Niblock's music is thick and layered, made with adjacent, sustained tones originally played on conventional instruments. He records these minute pitch differences and then overlaps and multitracks them. In concert he adjusts the pre-recorded music with his laptop and live musicians mix with the harmonic drone.Phill Niblock (b. 1933, Indiana) is an intermedia artist using music, film, photography, video and computers. He has presented his work at the Museum of Modern Art; the Wadsworth Atheneum; the Kitchen; the Paris Autumn Festival; Palais des Beaux Arts, Brussels; Institute of Contemporary Art, London; Akademie der Kunste, Berlin; Carpenter Center for the Visual Arts at Harvard; World Music Institute at Merkin Hall; and on radio in the U.S., Germany, France, Holland, Switzerland, Austria and Belgium. He has had grants from the Guggenheim Foundation, the New York State Council on the Arts, the National Endowment for the Arts, the reative Artists Public Service Program, the City University of New York Research Foundation and the Foundation for the Contemporary Performance Arts. He is director of the Experimental Intermedia Foundation in New York and founder of Experimental Intermedia, Gent.

Lieve D'hondt (B) Haar werk is gebaseerd op constructie en reconstructie van structuren, refererend naar het perceptieproces en codes. De beleving van het werk staat centraal. De interpretatie van het werk hangt af van de culturele context en individuele ingesteldheid. De verscheidene taalplatforms en codes, het aanwezige/afwezige, het waarneembare, de verschijningsvorm van het werk en tijd/ruimte/beweging zijn belangrijke aspecten voor haar multimedia interventies en installaties. Lieve D'hondt is sinds 2000 actief bij Experimental Intermedia, Gent.
Her work is based upon the construction and reconstruction of structures, referring to the perception process and codes. To experience the work is the main concern. Its interpretation depends on the cultural context and the individual disposition. The various language platforms and codes, the presence/absence, the perceivable, the form of apparition of the work and the temporal space are important aspects of her multimedia interventions and installations. Since 2000 Lieve D'hondt is an active member of Experimental Intermedia, Gent.

OUT OF THE DARK by Paul Panhuysen (NL), Jan van Riet (NL), Leon van Noorden (NL) and Mario van Horrik (NL) Op zijn eerste langspeelplaat 'Music for Everyman' (1986) heeft het Maciunas Ensemble de experimenten in muzikale creatie die het bij zijn oprichting in 1968 had vooropgesteld verder gezet. Het ontwikkelde verder nieuwe primaire muzikale instrumenten, speel- en opnametechnieken. Telkens nieuwe instrumenten in gebruik genomen worden moet het ensemble nieuwe speeltechnieken en gedragscodes ontwikkelen, zich daarbij berustend op de ideeën en prototypes van zijn leden. Deze experimenten resulteerden in de CD's 'Number Made Audible' (1992) en 'Live with the Birds' (1997). Dit concert zal het resultaat zijn van experimenten met een nieuwe reeks van 8 monochorden.
On its first gramophone record Music for Everyman (1986), The Maciunas Ensemble (1968) has continued its experiments in musical creation in the same general direction it set out to do at its conception in 1968. It has further developed new basic musical instruments and extended playing and recording techniques. Each time a new set of instruments is taken into use, new playing techniques and integrating behaviours have to be developed by the ensemble on the basis of ideas and prototypes produced by its members. These experiments have resulted in the CD's 'Number Made Audible' (1992) and 'Live with the Birds'(1997). This concert will be the result of experimenting with a new set of 8 monochords.

Paul Panhuysen (NL) "As the world turns" 2001 Klankkunstenaar Paul Panhuysen is werkzaam in diverse disciplines, van sculptuur tot architectuur over muziek en performance, met terzijde een beetje ornithologie. Zijn lange snaren installaties - een doorlopend project - zijn site gebonden werken, bestaande uit draden, speciaal voor specifieke tijd en ruimte beperkingen ontworpen en gebouwd. In deze installaties dienen de overeenkomsten tussen ruimte (lengte, diameter, enz...) en tijd (trilling/frequentie) als metafoor voor de correlaties tussen visuele en auditieve perceptie en bijgevolg voor de beeldende en auditieve kunsten. Bij het benaderen van de geometrie van een gegeven ruimte, ervaart men dat, in visuele termen, een snaar zich als een 'lijn' gedraagt; een lijn die afwisselend punten in de ruimte verbindt en scheidt. Deze 'lijnen' worden tot trillen gebracht d.m.v. strijkstokken, vingers en zelfs geautomatiseerde mechanismen. Zo wordt het architecturale/sculpturale aspect van de installatie tijdens een uitvoering omgezet in geluid. Het bespelen van de snaren door geharste handen resulteert in een continu geluid waarin de luisteraars wel eens hun tijdsperceptie kunnen verliezen. De speeltechniek zelf laat subtiele onderscheiden toe en omgevingsfactoren kunnen het spel beïnvloeden en de luisteraar het gevoel geven dat hij binnenin een reusachtig snaarinstrument zit: de volledige ruimte wordt het werk en het publiek zit er middenin. Op 7, 8 en 9 september zal Paul Panhuysen de installatie een aantal keren tijdens.
Sound artist Paul Panhuysen works in a variety of disciplines, ranging from sculpture and architecture through to music and performance, with a little ornithology on the side. His long string installations -an ongoing project- are site specific works consisting of wires, conceived and constructed especially for given spatial and time limitations. In these installations, the correspondences between space (length, diameter, etc.) and time (vibration-frequency) serve as a metaphor for correlations between visual and audio perception, and hence, the visual and audio arts. In approaching the geometry of a given space, one then senses that in visual terms, a string acts as a 'line'; alternately connecting points in the spaces and at the same time dividing it in parts. These 'lines' are excited into vibration by bows, fingers and even automatic mechanisms. Thus the architectural/sculptural aspect of the installation is realised in performance as sound. The result of playing the strings by rosined hands is a continuous sound in which the listeners may well lose their perception of time. The playing technique itself allows subtle distinctions and environmental factors may well affect the performance and offer the listener an experience being inside the bowels of an enormous stringed instrument: the entire space becomes the work and the audience is inside it. On September 7, 8 and 9 Paul Panhuysen will play the installation himself a number of times.

Guus Koenraads (NL) De verwevenheid van het werk en de omgeving komt nadrukkelijk tot uiting in de objecten en installaties van Guus Koenraads. Door gebruik van materiaal, kleur en vorm laat hij ze onderdeel worden van de plaats waar ze hangen of staan. Betekenis en symboliek geven de objecten in samenspel met hun omgeving een toegevoegde waarde. Het werk heeft een universele zeggingskracht, maar blijft onmiskenbaar een voortbrengsel van de persoonlijke verbeelding van Guus Koenraads. Of het nu gemaakt is op het platte vlak dan wel in de ruimte, tweeledigheid ligt in al zijn werk besloten; op uiteenlopende manieren en niveaus. Zo beheerst als hij is in de toepassing van vormen, kleuren en materialen, zo vrij is hij in de keuze ervan.
The intertwining of the work with its surroundings is very explicit in Guus Koenraads' objects and installations. By means of material, colour and shape they become part of the space where they hang or stand. Meaning and symbolism give the objects and their interaction with their surroundings an extra dimension. The work has universal meaning, but remains nevertheless an obvious product of Guus Koenraads' personal imagination. Whether it is two or three dimensional, duality is always essentially present in his work, in various ways and levels. His mastery of the application of shapes, colours and materials are only matched by the freedom he allows himself in choosing them.

Leon van Noorden (NL) "regenpijpmarimba contra la bass" Acht regenpijpen gestemd volgens de witte toetsen van de piano dienen als koppelstukken tussen reële en virtuele akoestiek. In de PC worden acht kanalen complexe signalen gegenereerd met behulp van gesampelde lichtbeelden, audio molens en fruitige lussen. De regenpijpen verwijderen effectief de virtuele bassen van profane techno. De opstelling is een gemoderniseerde versie van de originele regenpijpmarimba uit ca 1985. Leon van Noorden is ingenieur technische natuurkunde, analist van de auditieve waarneming, automatiseerder van muziek, promotor van Europese interactieve audiovisuele diensten en lid van het Maciunas ensemble vanaf 1972.
Eight diatonically tuned drainpipes link the real with the virtual acoustics. 8 channels of complex signals are generated in the PC by means of sampled light images, audio mills and fruity loops. The drainpipes efficiently remove the virtual bass from the profane techno. The set up is an updated version of the original 'Regenpijpmarimba' from 1985. Leon Van Noorden is an engineer in technical physics, analyser of auditory perception, music automater, promoter of European interactive audio-visual services and member of the Maciunas Ensemble since 1972.

Mario van Horrik (NL) & Petra Dubach (NL) INTERFERENCE / FLEXITAR Sinds 1974 werken we samen als artistiek duo. Het vertrekpunt van ons artistiek werk is de opvatting dat beweging en klank identiek zijn: zonder beweging (trilling) kan je niets horen. Dit idee werken we uit in elke denkbare vorm: installaties, site gebonden works-in-progress, performances, concerten, enz. Vanwege het tijdelijke karakter van de klank- en bewegingmedia hebben we onze werken tot nu toe altijd slechts gedurende een beperkte periode gepresenteerd. Bijgevolg zijn er ook geen verkoopbare objecten. Naast de beweging-, klank- en beeldmedia, hebben we ook veel belangstelling voor de technologische media, die vaak speciaal voor onze projecten ontworpen worden.
From 1974 on we are working together as an artistic duo. The starting point for our artistic work is the notion that movement and sound are identical: without movement (vibration) nothing can be heard. This idea is worked out by us in every thinkable form: installations, works in progress on location, performances, concerts, etc…Because of the temporary character of the sound and movement media, our works, up to now, have always been presented during a limited period of time. So there are no objects for sale. Besides using the movement, sound and image media, we also have an interest in using new media and technology, often specially designed for our projects.

Pierre Bastien (FR) PAPER ORGANS (2000) heeft zes blazers die akkoorden en clusters spelen, terwijl zes vellen kalkpapier zweven en golven en klikklakken in de luchtstroom. MUSIQUE DES EMANGLONS (2001) maakt gebruik van lange vellen kalkpapier, die de vloer bedekken en aan de muren ophangen. Zij worden geactiveerd door enkele ventilatoren die het papier laten ruisen als een stille en instabiele percussie. Er zullen nog minstens 2 bijkomende instrumenten zijn die met de tweede installatie zullen meespelen.
PAPER ORGANS (2000) has six blowers playing chords and clusters while six sheets of tracing paper are waving and click-clacking in the air flow. MUSIQUE DES EMANGLONS (2001) uses long pieces of tracing paper covering the floor and hung on the wall. They are activated by some fans that make the paper rustle like a quiet and instable percussion. There will be at least 2 additional instruments that will play with the 2nd installation.

Maria Blondeel (B) De artistieke praktijk van Maria Blondeel kan omschreven worden als een multidisciplinaire, experimentele benadering van technologie, licht en klank. Zij participeerde in projecten samen met o.a. Lieve D'hondt, Peter Morrens en Rik De Boe en componisten als Mary Jane Leach, Guy De Bièvre, Eric De Visscher en Jerry Hunt. In 1997 creëerde zij een collaboratief werk met Michael Vorfeld, voor Among Others 2. Zij is medestichter van Experimental Intermedia, Gent en organiseerde verscheidene intermedia projecten voor deze organisatie. samenwerkingsprojecten voor video. http://users.pandora.be/MariaBlondeel/
Maria Blondeel's artistic practice can be characterised as a multidisciplinary, experimental approach to technology, light and sound. She participated in projects with artists like Lieve D'hondt, Peter Morrens and Rik De Boe and composers like Mary Jane Leach, Guy de Bièvre, Eric De Visscher and Jerry Hunt. In 1997 she made a collaborative work with Michael Vorfeld for Among Others 2. She is co-founder of Experimental Intermedia, Gent and organised several intermedia projects for the association. Look and listen to: http://users.pandora.be/MariaBlondeel/